304 Wandkleed
Als het wandkleed niet zichtbaar is kunt u het rolgordijn omhoog trekken met het kettinkje aan de linkerkant.
Het wandkleed is vervaardigd door mevrouw Ad Kooymans uit ‘s Heerenberg, zij was een goede kennis van de toenmalige voorzitter van Suiker Unie Ir. M.A. Geuze. Zij is specialiste in het vervaardigen van kleurrijke wandkleden. Het wandkleed bevat tal van voorstellingen die betrekking hebben op de suikerindustrie in al haar facetten.
De bestuursleden van de Suiker Unie hebben in 1967 dit wandkleed aangeboden bij de opening van het eerste hoofdkantoor aan de Boompjes in Rotterdam.
In 1970 verhuisde het hoofdkantoor naar een nieuw en modern kantoorpand aan de Zuilenstraat in Breda en daar heeft het wandkleed in de bestuur vergaderzaal gehangen. In de jaren 90 is het wat gaan rondzwerven en uiteindelijk naar Roosendaal gegaan, waar het in het nieuwe laboratorium van Suiker Unie Research een plaatsje kreeg.
In 2003 is het in bruikleen gegeven aan dit museum.
Rondom het centrale deel staat de tekst “ZOLANG DE AARDE VRUCHTEN DRAAGT, ZAL HET ZOETE ALTIJD ONS DAGELIJKS DEEL ZIJN”.
Op de landkaart (situatie 1966) is met V-steken aangegeven waar suikerbieten worden geteeld. Elke V staat voor 100 hectare suikerbieten.
De voornaamste gebieden zijn: Zeeland, West Brabant, Zuid Limburg, Flevopolders, Kop van Groningen en Friesland, Wieringermeerpolder, Haarlemmermeerpolder en Zuid Hollandse eilanden.
Ook komen er bieten van de zandgronden in Oost Brabant, Noord Limburg en Drenthe. In West Brabant hebben de meeste suikerfabrieken (21 stuks) gestaan en wordt ook wel de “Suikerhoek” genoemd.
Rondom met de klok mee ziet u bloemen, vlinders en bijen, die de nectar uit de bloemen op het veld zuigen. Honing is de oudste zoetstof, die er bestaat.
De vrouw op de ladder is een wandschildering van duizenden jaren voor Christus, die is gevonden in een grot nabij Valencia. Zij verzamelt de honingraten uit de gaten in de rotswand.
De schepen (rechts boven) van de Portugezen (Columbus) hebben vanaf de Canarische Eilanden en Madeira de rietsuikerplantjes meegenomen naar Midden en Zuid Amerika.
Daaronder een afbeelding van de slavenarbeid op de suikerrietplantages.
De kruisvaarders (rechtsonder) hebben de suikerrietcultuur meegebracht naar gebieden rondom de Middellandse Zee.
Daarnaast staat Napoleon die met zijn continentale stelsel Engeland wilde onderwerpen. Rietsuiker bracht welvaart in Engeland. Hij wilde met de invoer van de suikerbietenteelt Engeland dwars zitten. Hij is de grondlegger van de suikerbietenteelt in West Europa.
Vervolgens een “meestoof” waar de meekrapwortel verwerkt werd tot een rode kleurstof. Door de opkomst van synthetische kleurstoffen en de suikerbietenteelt is de meekrapteelt verdwenen.
Daarnaast een oude Zeeuwse boerenwagen waarmee vroeger de suikerbieten vervoerd werden.
Midden onder een suikerbiet. Deze heeft de ideale vorm van ’n echte suikerbiet met een goed suikergehalte.
Links daarvan het kweekbedrijf, waar de suikerbietenplantjes veredeld werden.
Om de hoek de zaaimachine die het vele handwerk op de akkers verving.
De zon zorgt ervoor dat bepaalde stoffen in de suikerbiet worden omgezet in kristallen, ook wel fotosynthese genoemd.
In de hoek insecten, zoals luizen en bietenvlieg, die virusziekten verspreiden in de bladeren van de bieten, de vergelingsziekte.
Daarboven het rooien van de suikerbieten met de hand en machinaal.
Boven in de hoek een fabriek met onderzoekslaboratorium.
Daarnaast de centrifuges, die de witte suiker en de stroop van elkaar scheiden.
De klontjes en de losse suiker zijn het toonbeeld van een goed eindproduct.
Vervolgens het eerste logo van Suiker Unie in 1966.
Tot slot een koe, die het eindproduct pulp opeet en het verhaaltje rond maakt.
U kunt nu verdergaan met nummer 306 “Bietenteelt”.
De QR code voor deze pagina is 
